***
A mun ec mbi zambak’ n’ujë pa lag shputë e gu?
Asht hana drapen a e vogël sa rri msheft’ nér re?
Pa t’ba syni tërr a ma kno nji llaf për gushë?
Nji fije bari për lule e nxjerr?
***
M`asht mbyll dera për te uni
Nata m`i vjedh sytë e gjumit
Nadja m`qorron fill kur zbardhë
N`grusht t`xhanit si petalen e gjylit
ndrydh andrrën qí djeg si gaca
***
E ndiej trupin t’ngarkuem me fjalë
Fjalë jam e tana
M’randon dhe pesha e hapave
Me heshtjen andrronjse ngre ura
***
Sa kam heshtjen e natës
Sa zhurmën e ditës kam
e pareshtun lyp
tanësinë e vetes
***
Jeto n’at mënyren tande
si peshku n’ujë heshtun
si njerzt n’tokë t’zhurmshum
a si zogu n’hava qi knon përmallshëm
si vesën mbledh n’sy lotin
mbart mbi vete lodhjen e shpirtit tand
***
Era fryen po nuk e largon trishtimin
I ziu gjithnji asht me mu
E ndjejë tek m’shtyp
M’rri ngjit për shpirti
Si jakë ma shtrëngon fytin
***
Sa fort anda m’ka
me shkru poezi me strofa ambëlake
Aso qi lujnë kandshëm me rreshtat
puthen e nduken
Me gegnishten ledhatuse kangë syve tu
me qëndisë t’bardhën e letrës
me i l’mue plasat e shpirtit
***
Du me i mledh mendimet
Me i shtri n’nji shtrat t’ri
Shpirtin prej nyjav’ me nxjerr
Me i nuhat dëshirat e llastume
Me fshi pluhnin nga pasqyra e zemres
frikën me derdh
***
Malli s’ban gjumë
n’terr m’i rrapllon dyert e shpirtit
rr’mon n’skuten ku rrnon mungesa
anej anës së kujtimeve
Asht dritarja qi kqyr kah udha
e unë pres me perzie buzqeshjen
n’mirëmengjesin tand
