Rranjët Rranjët rriten natën me Hanë, Mprehin majat e holla e nuhatin Tokën e butë me gjuhë. Pastaj ngulen pingul, e kafshojnë Amëlsisht humusin e ligatës. Rranjët ndahen në një mijë fije, E tokën e përpijnë tan’ dashni, Tuj shijue ciklin e Hanës. Rranjët nuk ofshajnë prej qejfit, si njerëzia…
