Cikël poetik

 

Akt

Diku
një dhomë
krejt e zbrazur
pos cigareve
me të kuqtë e buzëve t’tua
të hedhura nga hirorja
me të cilën
ngul në mur gozhdën
e pasqyrës së praruar
me pamjen tonë të zhveshur
pa turp e pa vese

dhe një fishkëllimë e zgjatur treni
merr me vete dihamën
gjer te tingulli
i një kambane meshe

e na bie në mend
për Zotin
që na dha shpirt

o, shpirt!

 

Kafka ime

Kafka ime
është një shkretëtirë
ku indiani gjuan shenjë me shigjetë
është tunel i zi
ku kalon vezullimë treni me fishkëllimë gjarpri
daulle lufte që bie pa pra nga duart e hekurta
dunë e rërtë nën thonjtë e tigrit

e unë kalëroj kalin e bardhë nëpër flakë
të dal nga kafka ime e krisur e shkrumb si Troja
ik e ik si mjegull
kjo kokë nuk bie nga shpatullat

 

Cili jam

Si somnambul
para portës së shtëpisë së nëmur
me prush të shprushur mijëra vjet
nga dy hije të gjalla

po unë
cili djalë
i prindërve pa kërthizë
jam?

Abeli i zgjuar nga vdekja
për t´ia larë duart Kainit vëlla
erë dheu nuk më vjen

a vetë Kaini jam
duke bredhur me mijëra vjet
me duart e përgjakura mbi kokë

sytë më plaçin
çka të bëra vëlla

 

Nata e poetit

Nata e poetit
nuk është një vijë e zezë
e vizatuar nga dora e ngathtë e idiotit
nuk është dremitje e devesë nën palmë
as udhë e hënës së vdekur

Nata e poetit
është një kafaz i qelqtë
i krisur shtatëdhjetë e shtatë herë
nga gishti i unazës së fildishtë
dalja në hone kohe të përndritura amshueshëm

është ikja e tij
në malin e Sinait te flaka e shenjtë
herë te hiri i Trojës së mjerë
deshifron hieroglifet e heshtura
pranë Sfinksit të stepur

me Diskun e Efesit kalëron shtigjeve deri në Aleksandri
lexon fletët e djegura pranë detit në pikëllim
e lë një plis te hija e Aleksandrit

nëpër gurët e prushtë ngjitet te Gjergji në Krujë
puth altarin e thotë me zemër uratën

me pluhurin e udhës së mijëra vjetëve
pushon pak te varri i nënës
lë një lule nate
një lot te guri i kresë të vetmes motër

hyn në tempullin e dashurisë
vashës së dashur ia puth buzët e gojës
ia lë trëndafilin mbi gjinjtë e fjetur

para rrezes së parë së dritës
i bie me pëllëmbë atit vetëtimë
shtrihet pranë gruas
shtiret se ka fjetur si i vdekur