Vdekja e Edward Lear ndodhi një mëngjes të diele, në maj të vitit 1888. Ftesat qenë dërguar në kohë. Në to shkruhej:
z. Edward Lear
shkrimtar i pazbërthyeshëm dhe piktor peizazhesh
kërkon ta nderoni me praninë e tuaj
me rastin e ikjes së tij nga kjo botë
San Remo 2:20 pasdite
29 maj ju lutemi jepni konfirmimin
Njeriu mund ta marrë me mend çfarë ndjenë ata që morën ftesat. Miku ynë i dashur! a diçka si kjo. Z.Lear! kush na ka dhënë këtë kënaqësi! a diçka si kjo. Nga ana tjetër, mbante jo pak vite mbi shpinë. Z.Lear! kush duhet të jesh, lërmë të të shoh… Dhe ishin shumë nga… E kujtoj të parën kohë, e (kredhur në) (ishte kapur prej)… Por në tërësi, të njohurit e Lear-t iu qasën rastit me një përzierje të solemnitetit me prakticitetin, ndoshta duke kujtuar vargjet e mikut të madh të Lear-it, Tennyson-it:
