Arti Lushi: Cikël poetik (2) * Revista letrare

Gjërat që i marrim për të mirëqena

Dashurinë e zotit, familjes, partnerit
Një gotë me një mik gjatë kampionatit botëror
Bukën e përditshme
Çatinë mbi krye

Mirësinë e një thuajse të panjohuri
Fuqinë për të ëndërruar e zgjedhur
Të thuash “po” dhe për të thënë “jo”
Përgjakjen për liri

Shenjtërinë e fëmijërisë
Mëkatet e bukura të rinisë
Një “të dua” e thënë si fryt i këputur nga juga
Ethet, pagjumësia e një lutjeje
Një puthje në vragë
Urtësia e tmerrshme e një rrënje në qiell
Shirat e nëntorit dhe…

Një ditë nuk do t’i kemi më
Shihemi në Valhalla, posi.

Anti-poezi

Përkundër,
e thënë qysh në krye të herës:
Ndërmjet Pemës së Jetës dhe kureshtjes artistike,
shtrihet një magjistricë me krye njeriu dhe sy ngjyrë gjumi.

Tash,
tek avitet, përfytyrojeni
dhe poezinë më të bukur këndon.

Lyudmilla Ignatenko, Çernobil

Im shoq ka gëlltitur ferr,
im shoq ferrin ka gëlltitur.

Dua ta përqafoj për të mbramen herë,
por, medet, një tjetër ferr na ndan:
i paanë, si lavdia e tij, rrnoftë Bashkimi Sovjetik!

Im shoq ka gëlltitur ferr,
unë kam gëlltitur tim shoq:
shtatzënë̈, veç gjaku e Hyu
e dinë që jam.

Pripiati pllakos mbi qiell,
ashtu si terri në shi.

Çajniku vlon e vlon.
Ende…

Ferri zgjohet.

∗∗∗

Kahmos shoh njerëz të përvuajtur,
nëpër rrugë, stacione, spitale… gjithkah.
Dua t’i përqafoj, t’ua puth duart me kallo,
pse jo, t’ua mbaj vetë thesin me halle.
Mirëpo mëdyshem; ndrydhem.
Kam frikë mos më injorojnë a më marrin për të çmendur.
Kështu dhembshuria ime merr trajtë hipokrite:
Vë syzet e errëta dhe qaj. Qaj!
Aq sa edhe zëri përligjës i ndërgjegjes ungjillore,
më vjen si fishkëllimë nga fundi i pusit.

Metafizika e një gjelle

Tani që nëna po kavërdis ca kraklla mishi
dhe fqinji po e poshtëron të bijën në dialekt,
një brerje e thiktë ndërgjegjeje më sikteris;
(Diçka mes lemzës
dhe çapit kur shket huq ndër fille ëndrrash)

Por trazimi nuk zgjat më shumë se herët e tjera.
Kësisoj unë kthehem në trupin tim,
në realitetin fizik,
dhe hedh sytë tek libri i hapur që mbaj në duar,
ku, si gjithmonë,
po me atë gabueshmëri të përpiktë hutimi,
më duhet të rilexoj një apo dy paragrafë.

∗∗∗

Ngrihu, ngrihu dhe lartësohu në qiejt më të epërm
a pastrohu në ujërat më të thella, ti e di!
Veç largohu sa më parë atje ku
lajkat e mira, buzëqeshjet e shtira frymën s’ta ndrydhin,
atje ku koha nuk ia ngul dot gozhdët fatit,
atje ku është i harruar emri njeri
e ku pakuptuar shkëmben shqisat me hyun tënd,
me qumështin e athët të akacjeve ndër buzë,
si fëmijë i trallisur të rendësh zbathur në zabelin e pafund.
Të shkundësh çdo pemë me fruta që rrugën ta pret
dhe duart t’i kesh gjithë rrëshirë̈ e pickime bletësh,
të puthësh çdo imazh tek ëmbël zhduket,
ta tradhtosh atë me çastin që pason.
Të qeshësh me syrin Nil, të flasësh me heshtje yjesh,
a të ndjesh mall për mrekullitë që do të ndodhin,
ti e di, mjaft që të lartësohesh; ashtu siç ta lyp shpirti.

Në t’sëmës

Në djall vaftë kjo heshtje, që palcën po ma gërryen;
Në djall edhe ti Venerë, që me hiret e tua më çmend;
Në djall pulëbardha e Anakreontit;
Në djall edhe Nositi yt Lasgush;
Në djall faturinot e urbaneve;
Në djall edhe qenushi yt i dashur;
Në djall filozofët e Portikës;
Në djall edhe Ganimedët e politikës;
Në djall kuçka e flijuar e Agamemnonit;
Në djall edhe rrufetë e tua Zeus;
Në djall gjithë kameleonët e gazetarisë,
Bashkë me ta edhe papagajtë e dashurisë…
Në djall krejt vemjet e kësaj bote;
E di çfarë? Në djall edhe ti Sizif!
Në djall edhe ju me këtë globalizëm;
Në djall edhe virgjëreshat vegjetariane.
Pse jo?! Në djall klerikët e çdo feje;
Ndërsa ti, o Zoti im, jo! Jo tani!
Në djall demokracitë industriale;
Në djall edhe mbingrohja e planetit;
Në djall vrima e ozonit;
Në djall edhe tabuja e virgjërisë;
Në djall çdo Junë që zemra lëndon,
Në djall edhe ndonjë si unë që i dashuron…
Në djall homoseksualët, bashkë me feministet;
Në djall edhe moralistët dhe kritikët;
Në djall amvisat moderne, që as konservat s’hapin;
Në djall edhe ora e ndarjes nga Itaka…
Në djall Coca-Cola me Deklaratën e Pavarësisë;
Në djall edhe nafta në Lindjen e Mesme;
Në djall ata që të vërtetën nuk e thonë;
Në djall edhe ata që me “thonjëza” shprehen e në thonjëza gjallojnë.
Në djall gjithë virtytet e Argjirosë;
Në djall edhe kanuni i Dukagjinit;
Në djall Borëbardha me shtatë tutorë;
Në djall edhe psikiatriku i metalurgjikut…
Në djall Karta e të Drejtave e Lirive të Njeriut
Në djall edhe krushqitë e lidhura qysh në djep;
Në djall gjithë inteligjencat ushtarake;
Në djall edhe normat, pra, veset e shoqërisë…