Këndej dritares jam unë
Një tjetër mëngjes
të fton përmes dritares
Çeli ata sy e zgjohu
Perden prej xhami largoje
të t’puthë faqesh
e ta flakim në pakthim
këtë shkrum buzësh
që ka rreshkuar
në mua e Ty
Vera e këtij mëngjesi
s’kthehet më
… dil
Këndej dritares jam unë
Për ecjet që s’u nisën ende
S’kam më kohë për t’i falur Pritjes
Nga Zanafilla e njohjes fshihej nëpër Vonesë
biletat e nisjes përherë m’i ka djegur në sy
enigmave të Mosardhjes me vite drite ndry më ka
Falë Durimit tim
dhe Fundin e kësaj Odisejade e prita
Tash po nisem pas kohës sime të mbetur
troshat e dashurisë sofrës së harruar për t’i mbledhur
kjo botë edhe ashtu po mbetet e etur
nga dashuritë në ikje e puthjet sa për sy e faqe
Një Mungesë më shumë a një Pritje më pak
nuk çelin më udhë
për ecjet që s’u nisën ende
28 qershor 2018
Pjesës së pajetuar të jetës
Pse nuk të lashë vetëm Ëndërr
të të kisha dashur
e pritur dhe përtej Jetës
Tash që të nxora faqe botësh
të të kthej n’atë pjesë të fshehur të zemrës
nuk mundem
Ç’bëra dhe unë, që s’të lashë sall Ëndërr
Pjesës së pajetuar të jetës
a do të shoh më?
30 qershor 2018
Hapësirë e ndjeshme është zemra
Mes rreshtash
fjalët tona të heshtura mbetën
si ëndrrat të harruara
E ne rrathëve viciozë të kësaj kohe
duke vendnumëruar
si hije të përhumbura
sogjojmë
Mos thuaj gjë
e mira ime e paarritshme
hapësirë e ndjeshme është zemra
As mjalta më e moçme s’e mjalton
sa buzët e Tua
Rregullatore e saj është vetëm dashuria
14 korrik 2018
Nxito për ta zënë këtë lumë
Ti ma kthen shpinën
e pas ma lë një floknajë mali
si fole për sytë e mi
Një lumë ndjenjash malësori
si prej Vezuvi
shpërthyen prej meje
e kah Ti u lëshuan
Hapi krahët
pritmë
Mjaft jam lënduar përplasjeve
Prehri yt
le t’ bëhet moli im
ku do të prehem pa fund
Floknaja ime e prushtë
fati im që s’ikën pa mua
nxito për ta zënë këtë lumë
18 korrik 2018
Këtë zjarr që digjet në mua
Një krua e shtera në pritje
dhe etjen s’e shova
Ikin dhe sekondat e fundit të ardhjes
koha e ngecur mes akrepave
kumbon pa pra
Ti ende nuk po troket
a unë
kohën me hapin tënd e mat
Nëse para portës sime tash je
mos lësho zë
vetëm hyr
Këtë zjarr që digjet në mua
e shuajnë sall buzët e Tua
30 korrik 2018
Një kohë tjetër duke pritur
Në mënyrën time të jetoj
a nuk arrij të të zë
as edhe për një prekje
puthje a përqafim
Prapë të ndjej nëpër çdo pore
e pikë gjaku
Pafundësia e kësaj dashurie
nuk ka të sosur
frymon edhe kur i mbyll sytë
E Ti prapë mbyllur rri
një kohë tjetër duke pritur
31 korrik 2018
