Shiu i fundit

Trak-truk. Shi i verbër si at i poetëve
Duke kërkuar kështjellat.
Mijëra dashuri rendin nën qiellin e ultë,
takohen dhe ndahen si vetëtimat.
Te dritarja çeli si dhembje trëndafili.
O Zot, sa lule të humbura!
Një këtu, një aty trëndafilat e vdekur.
Pikë-pikë bien shpirtrat dimërorë,
nëpër muzgun e ngjyer me ajër.
Dikur djalë i ri dhe i lumtur, e pata kuptuar,
që tërë shirat e botës binin për mua.
Por tani, pas kaq vitesh, sigurisht,
nuk ka kuptim që bie shi.