Press "Enter" to skip to content

Pasi më zhveshe (Cikël poetik)

∗∗∗

Pasi më zhveshe nga
dashuria dhe gëzimi
trishtimi dhe shpresa
dhe u shfaqa si një pemë e zhveshur
nga gjethet, frutat
dhe zogjtë
i shkula kopsat nga lakuriqësia jote
dhe vendosa
të të harroj

 

∗∗∗

Ju falem të gjithëve
kush më deshi
e kush më urreu.
Kush më braktisi
dhe kë braktisa.
Në secilën herë
më kthyen zjarrin
dhe trupit tim jetën.
Ka të tillë që i kam harruar
e ca syresh s’i harroj dot.
Ama, ata
nuk më ndaluan dhe nuk më ndalojnë dot
t’i hyj një aventure
dhe në çdo rast
të dashuroj.

 

∗∗∗

Prekem deri në lot,
sa herë më trajton dikush me xhentilesë.
Kam një shpirt prej uji.

 

∗∗∗

Që t’i kundërvihem kësaj dhimbjeje
që ta shkërmoq këtë trishtim
hedh buzëqeshje
si fara poleni
mbi majat e pemëve
shtyllave të dritave
mbi trotuare
mbi bukë
në filxhanin e kafesë
që të jem e aftë për dashuri
Unë dashuroj…

 

∗∗∗

Dashuri është kur
e bën tjetrin mos ta ketë nevojën
Dashuria
është kur jep
edhe pse e di që do braktisesh.

Përktheu nga arabishtja: Elmaz Fida

Të tjera nga ky autor: