Korniza e thyer
Ti kurrgjë nuk di
Për xhunglat pa fund
Të këtij pylli të zhveshur
Si u mbështoll rreth nesh
Ky gjarpër i zi asfalti
Ti s’di përse nuk rritet bari
Përse nuk zverdhen gjethet
Në kornizën e praruar në mur
Blerimin tënd të vdekur
As vjeshta s’e shkel kurrë
Sall një valë jelebardhë
Nëpër dritare don të dalë
Të bëhet hija jote e gjallë
Ti njëmend nuk dike
Përse fryn kaq thellë në mua
Rruzulli te vetulla
Frederik Rreshpjes
Ti bart trishtimin
Që perënditë lanë në tokë
Një dru në vendlindjen time
Në bregoren që bora kurrë s’e mbuloi
Plagën tënde ka brenda
Atje vjen përsëri ora
Me vdekur edhe një herë
Dallëndyshja jote e hutuar
Që bënte zogj të verbër
Çukit gëzhojën e dhembjeve të mia
E qerasa një yll të dehur
Që të rrinte rruzull te vetulla
Shi i përbaltur baladash
Ra shkretëtirave të këngës
Enisé enisé
Zyrih, 19 qershor 2005
Muri
Zemra po të mos më mbetej
Bushtër e zhdëpur ngashërimi
Brenda këtij muri pa fund e anë
Më kot s’do t’ua nxirrja sytë yjve
As gjuhën s’do t’ia këputja një bilbili
Erdhi çasti i bukur
Çasti i vetëm i shumëpritur
Me vdekur si kulpër e përdredhur
Nën brymë e pështymë
Me e nxënë përfundi hijen
Që verbërisht më ka ndjekur
Përtej portës hapakrah mbetur
Do të më shpurin tevona
Jashta murit kaherë të rrënuar
Por do të mbetet përgjithmonë
Të më regëtijë zemërshkreta
Në guaskën që bart krahaqafë
Duke ngrënë veten në pusi
Gjuha më bie pluhur përdhe
Sipër hijeve të mbërthyera
Ndanë lumit nëntokësor
Që ulërin si tigri kur lëpin qiellin
Ndër pasqyra të thërrmuara pezmi
Ndër shtjella pluhuri e hiri
Ngrin prushi i verbër i yjve
Bern, 17 mars 2010
Të tjera nga ky autor:
- Nuk ka botime të tjera nga ky autor.
