Çfarë ditësh dashurie që ishin…
Çdo telefonatë e jotja zë ëmbël
sa bukuri i jepte kohës duke pritur
tringëllimën e beftë të telefonit
e zërin tënd të mbushë të zezën e aparatit
përgjatë pak sekondave të bollshme mbrëmjeve të tua
Por ndarja është e heshtur erdhi fundi
kthehemi sërish në vetmitë tona
fustanet e tua do kenë çikur
e shumta deri nesër
mishin e tjetrit.
Përktheu nga greqishtja: Eleana Zhako
Komento i pari